ผลงานเขียนชิ้นแรก ความสุขของคนจน “ความสุขที่ลูกจะทำให้พ่อกับแม่ได้”

“ถ้าเลือกได้อยากเรียนต่อปริญญา ได้งานทำดีๆ และเลี้ยงป๋าม๊ะให้สุขสบาย”เป็นคำพูดของซะห์

          ซะห์อายุ 21 เรียนจบอนุปริญญาสาขาการพิมพ์ วิทยาลัยเทคนิคมีนบุรี ครอบครัวของซะห์นับถือศาสนาอิสลาม ซะห์อาศัยอยู่กับป๋าและม๊ะ ซะห์เป็นลูกสาวคนเล็กของครอบครัวมีพี่ชายหนึ่งคน ซะห์กับพี่ชายมีอายุห่างกัน 10 ปี พี่ชายคนซะห์ได้แต่งงานมีครอบครัวแล้วย้ายออกไปอยู่ข้างนอกอยู่แถวละแวกบ้านเดียวของซะห์ ครอบครัวของซะห์มีฐานนะพอกินพอใช้ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย แต่ครอบครัวของซะห์ไม่เคยกู้หนี้ยืมสินใคร ป๋าและม๊ะของซะห์ก็ไม่ได้มีรายได้อะไรมากมาย ป๋าเคยทำงานเป็นสเมียนอยู่ที่สำนักงานเขต ตอนนี้ปลดเกษียณแล้วก็ไม่ได้ทำงานอะไร ก็มีเงินบำเหน็จที่ได้จากการปลดเกษียณ และเงินผู้สูงอายุเดือนละ 500 และเงินจากพี่ชายของซะห์เดือนละ 2000 จะเรียกว่าให้ป๋าใช้ไม่ได้หรอกเพราะมันเป็นเงินของป๋าที่พี่ชายได้ยืมไปปลูกบ้านก็เลยทยอยผ่อนใช้นั่นเอง ม๊ะขายน้ำแข็งใสทุกวันเสาร์อาทิตย์ได้วันละ 400-500 วันธรรมดาไปเลี้ยงหลานลูกชายของพี่ชายได้เดือนล่ะ 2000 และได้รับเงินผู้สูงอายุเดือนละ 500

ทุกวันนี้ซะห์ต้องทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวและตนเองหลังจากเรียนจบอนุปริญญา ซะห์ก็มีความฝันและความคิดที่อยากจะเรียนต่อในระดับปริญญาตรีเหมือนกับเพื่อนๆรุ่นที่จบด้วยกัน แต่ตอนนี้มันก็เป็นเพียงแค่ความฝันของซะห์เท่านั้นเพราะซะห์คงไม่มีเงินมากมายที่จะเรียนต่อเหมือนกับเพื่อนๆ ฉันถามซะห์ว่าเสียดายไหมที่ไม่ได้เรียนต่อซะห์ตอบฉันด้วยน้ำเสียงเศร้าว่า“เสียดายสิแต่ทำไงได้เรามีเงินไม่พอ”แล้วฉันก็ถามซะห์อีกว่าบอกป๋าม๊ะยังว่าอยากจะเรียนต่อ ซะห์บอกว่า”บอกแล้ว” แต่ป๋ากับม๊ะบอกกับว่า “เงินเรายังไม่มี เดี๋ยวเงินจะไม่พอใช้ เรียนเมื่อไรก็เรียนได้ รอให้ได้งานเป็นหลักเป็นแหล่งก่อน” ซะห์บอกอีกว่าป๋ากับม๊ะยังไม่อยากให้เรียนอยากให้ทำงานได้เงินเป็นเงินเดือนประจำก่อนค่อยเรียนต่อ ซะห์รู้สึกเสียใจและน้อยใจว่าทำไมไม่ได้เรียนต่อเหมือนกับเพื่อนๆคนอื่นเขา แต่ซะห์ก็เข้าใจพ่อกับแม่

แต่ซะห์ก็ยังไม่หยุดความคิดที่จะเรียนต่อ ซะห์บอกกับฉันว่าเขาจะทำงานและจะเก็บเงินไว้เรียนต่อในปีหน้า ซะห์ทำงานที่สวนสยามทะเลกรุงเทพฯ ทำงานสัปดาห์ละ 5-6 วัน ทำงานตั้งแต่ 09.00-18.00น. ทำหน้าที่ขายอาหารและเครื่องดื่มตามเคานเตอร์ รายได้1162 เงินจะออกทุกวันพุธของแต่ละสัปดาห์ ซะห์บอกว่างานที่ทำเหนื่อยแต่ก็ต้องทนทำไปก่อน ซะห์บอกอีกว่า”บางทีเหนื่อยและท้อ อยากกับเรียนต่อหรือทำงานที่สบายกว่านี้และได้เงินเดือนประจำ แต่ก็เลือกไม่ได้ก็ต้องทนทำไปก่อน” แต่ซะห์ก็กำลังมองหางานใหม่อยู่ที่ได้เงินมากกว่านี้และพอเหลือเก็บไว้เรียนต่อตามที่เขาหวังไว้ แล้วฉันก็ถามซะห์ว่า “มีความสุขไหมที่เป็นแบบนี้” ซะห์ตอบฉันด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจว่า “มีควาสุขสิที่ได้หาเงินด้วยตนเอง และแบ่งเบาภาระของป๋ากับม๊ะได้”แต่ความฝันของเขาอีกอย่างหนึ่งคือการที่เขาได้เรียนจบปริญญา มีงานทำดีๆๆ และก็เลี้ยงป๋าม๊ะให้สุขสบาย

ความฝันของลูกทุกคนคือการเรียนจบชั้นสูง มีงานทำดีๆๆ จะได้เรียนพ่อกับแม่ให้สุขสบาย เป็นความคิดของลูกๆๆทุกคน แล้วซะห์จะต้องทำตามความฝันของที่ตั้งใจเอาได้อย่างแน่นอนเพราะซะห์เป็นคนมุ่งมั่นในชีวิต
วิภาวรรณ พุทธหอม 5354006123 สาขาวารสารศาสตร์สื่อประสม คณะเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน